Eva Hovenkamp had zich geplaatst voor de 400m op het Europees Kampioenschap voor atleten onder 23jaar. De finale was haar doel, hetgeen niet lukte. Toch was de Climax-atlete niet teleurgesteld, want alle ervaring neemt ze mee in haar 'rugzakje' op weg naar de toekomst.
"Van 13 t/m 16 juli was het EK onder 23 in Polen. Ik heb er lang over gedaan om de plaatst, waar het toernooi werd gehouden, goed uit te spreken en te schrijven, maar de plek heet Bydgoszcz wat je uitspreekt als "Bietgosh". Dit EK is speciaal voor de jonge senioren als tussen stap voor het échte EK.
Met een team van achttien atleten plus coaches en medische staf zaten we in een klein hotel buiten de stad. De reis naar ons hotel toe was een pittige tocht. We vlogen van Amsterdam naar Warschau en moesten toen nog ruim vier uur in de bus naar Bydgoszcz.... Een bus zonder airco en met beslagen ramen. Ik was dan ook extra blij toen ik in de minibar van onze hotelkamer een koud blikje cola tegen kwam!
We kwamen maandagavond aan in Polen en officieel zou ik donderdag de series 400m hebben, alleen dinsdag kregen we al door dat de series weg zouden vallen omdat er wat afmeldingen waren. Dit betekende meteen halve finale op vrijdag! Mijn hele schema schoof een dag op en daarom kon ik op dinsdag en woensdag nog een lichte training draaien om donderdag uit te rusten en vrijdag te vlammen.
Tijdens een toernooi ben je veel in het hotel spelletjes aan het spelen met de groep of je kijkt via de live stream wat je team genoten presteren. Maar de hele tijd binnen zitten is ook niet goed en daarom ging ik samen met mijn kamergenootje het centrum van Bydgoszcz verkennen opzoek naar een lunch tent. Op een paar mooie gebouwen, brug en een klein pleintje na was het centrum niet bijzonder. We zochten een lunch tent met lekkere salades, maar alle kaarten waren in het Pools geschreven en daar is geen touw aan vast te knopen! Alle woorden eindigen op een 'a' en een gemiddelde Pool kan nog net 'hello" zeggen en dat was het dan ook. Dus na lang zoeken vonden we eindelijk een leuke tent waar we lekker hebben gegeten.
Ik ging naar Polen met als doel de finale op de 400m te halen. Ik stond als achtste geplaatst dus het was best een realistisch doel. De zenuwen kwamen die ochtend wel opzetten want ik zat in een sterke halve finale. De eerste twee gingen rechtstreeks door plus nog twee tijdsnelsten. Ik vertrok uit baan 7 en het race plan was: volle bak! Ik moest rond mijn PR lopen voor de finale, dus ging hard van start en kwam samen met de twee favorieten tegelijk de laatste bocht uit. Ik zette alles op alles om de laatste meters door te knokken.... Maar helaas, vierde in mijn halve finale. In een tijd die ik gemiddeld het hele seizoen al loop. 53.25 sec. Dit was mijn vorm van de dag en ik had het gevoel dat ik alles had geven. Ik was teleurgesteld dat ik niet had kunnen pieken op dit moment, maar meer zat er niet in. In totaal liep ik de 12e tijd.
In Polen heeft Nederland 1x goud 1x zilver en 1x brons gehaald. Dus toen het Nederlandse volkslied werd afgespeeld voor Nadine Visser stond ik luidkeels mee te zingen met alle Nederlanders. Dit was een van de mooiste momenten van dit toernooi!
Alle ervaring die ik in Polen heb op gedaan, neem ik weer mee in mijn 'rugzakje' op weg naar de toekomst. Komende weken gaan de trainingen in Nederland gewoon weer door want er staat nog een mooi WK atletiek in Londen op de planning met de 4x400m meiden!"
Eva